کد مطلب:154119 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:147

البکاون خمسه
از امام صادق علیه السلام روایت شده كه فرمود: در تاریخ آن ها كه بسیار گریستند پنج نفرند: 1- حضرت آدم (ع) 2- حضرت یعقوب (ع) 3- حضرت یوسف (ع) 4- زهرای مرضیه (س) 5- امام زین العابدین علیه السلام، اما حضرت آدم در فراق بهشت آن قدر گریست كه در چهره اش بر اثر سوزش اشك مانند دو نهر گود افتاد، و اما یعقوب در فراق یوسف آن قدر گریست كه چشمانش نابینا شد و خانواده اش به او اعتراض كردند و گفتند: تالله تفتوأ تذكر یوسف حتی تكون حرضا او تكون من الهالكین [1] «به خدا سوگند آن قدر یوسف یوسف می كنی كه می ترسیم مریض شوی مشرف به مرگ، یا بمیری».


اما یوسف در زندان آن قدر گریه كرد كه زندانیان به تنگ آمدند و گفتند: یا روز گریه كن و شب آرام بگیر و یا شب گریه كن و روز آرام باش.

اما حضرت زهرا (س) آنچنان گریه كرد كه مردم مدینه به تنگ آمدند و گفتند: گریه تو ما را آزرده است لذا زهرا به مقابر شهدا می رفت و گریه می كرد و شب به خانه بازمی گشت اما علی بن الحسین (ع) چهل سال در عزای پدر گریست، وقتی نبود كه غذا برایش آورند و او با دیدن غذا گریه نكند تا آن كه غلامش عرض كرد: پسر پیغمبر می ترسم خود را هلاك كنی؟ فرمود: هرگاه كشتار فرزندان فاطمه را به یاد می آورم گریه گلویم را می فشارد [2] .


[1] سوره يوسف آيه 85.

[2] روضة الواعظين، فتال نيشابوري ص 145.